Besiktas'i kanli-canli, yerinden seyrettigim ilk mac, Bursaspor'un cezasi yuzunden Ankara'da oynanan ve 3-0 kazandigimiz lig maciydi. Google'dan tarihine baktim: 3 Mayis, 1993. Macla ilgili 16 sene sonra hala hatirladiklarim, stadda yer tutabilmek icin 5 saat once giselerden gecisimiz, macin skoru, Sergen'in iyi top oynadigi, bir de Yilmaz Vural'in 3-0'dan sonra kenarda yaptigi hareketler ve bizim taraftarin "O yana da salla Yilmaz Abla, bu yana da salla Yilmaz Abla" tezahuratlariyla kendisiyle kafa bulusu.
Enteresan adamdir Yilmaz Vural. Oyuncusunu tokatlamasini ya da takimi kume dustukten sonra "Cocugum olse ancak bu kadar uzulurdum" tarzinda aciklamalar yapmasini tasvip etmek mumkun degil. Ancak yine de kenarda takla atarken de, gollere sevinirken de, basina aciklama yaparken de hep samimi gelmistir bana - ici disi birdir yani. Teknik anlamda da gordugu saygidan daha fazlasini hak ettigini dusunmusumdur her zaman.
Iste o Yilmaz Vural Kasimpasa'nin basina geldi gectigimiz gun. 4 macta 0 puanla devraldigi takimi kumede tutar mi bilemiyorum ama ligimize renk katacagi ve en az 2-3 macta buyuklerin canini yakacagini kesin. Piyango Besiktas'a vurmaz umarim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder