Konsere gittigimden beri 3 ay oldu ve artik yazmanin zamani geldi. Nisan'da Redman'e yaptigim ziyarete dair Tail of the Dragon isimli bir yazi yazmistim. Bu da onun devami olsun.
Ziyaretin ana bahanesi Pink Floyd tribute band olan The Machine'in Atlanta Senfoni Orkestrasi ile beraber verecegi konserdi. Araya biraz Playstation, biraz et, cokca Jes Baggio misafirperverligi, muayyen miktar ince belde cay, ucundan da futbol karismis olabilir.
The Machine uzunca bir suredir Pink Floyd sarkilarini kimi zaman kopyalayarak, kimi zaman dogaclayarak calan bir grupmus brosur yalan soylemiyorsa. 2006-7 sezonunda ogrenciyken Roger Waters konserine gitmistik Cahil'i de yanimiza alarak. Benim '94 model VW Golf'un sag on koltugu kirildigi icin apartmana cikarmistim. Ayakkabi baglama koltugu olarak kullaniyordum. Neyse, dunyanin arka koltuk diz mesafesi en buyuk kompakt arabasiyla yardira yardira gitmistik Roger Reis'i dinlemeye. Virajlarda aracin sigorta kutusu debriyaja dustugunden biraz zorlanmistik ama hikayeyi ozellestiren de arabanin karakteriydi.
Bu sefer is ve as sahibi olarak daha klas bir sekilde vardik mekana. Uzerlerimize Redman'in PF tisortlerini giydik (benimkini yolda giydigim icin pek cekici degildi). Bekledigimden daha iyi entegre edilmis senfoni orkestrasi guzel bir tat verdi. Santor kelimeleri yutarak soylediginden, bir de David/Roger seviyesinden daha asagida oldugundan not kirsam da gece cok eglenceliydi. Ozellikle vokal yapan bayana hasta oldum (videoya dikkat). The Great Gig in the Sky'da dokturdu ve herkes ayakta alkisladi. Dark Side albumunde bu kismi vokalist bayan Clare Torry'nin album konsepti aciklandiktan sonra tek defada dogacladigini belirtmek gerekir. Richard Wright 2008'de vefat ettikten sonra bir daha asla Pink Floyd olmayacak olmasi cok uzucu.
