Kapasitesinin tamamini vazifesini yerine getirmeye kullanan makinelere ve insanlara nedense hep hayranlik duymusumdur. Magrur bir gurur olsa gerek elinden gelenin en iyisini yapmak. Kalitesiz dizelle simsiyah duman cikararak topragi ekip bicen emektar traktorler gibi. Bizim bloga yazi yazmak icin kullandigim bilgisayar da iste boyle saygi duydugum buyuk bir camia.
Fotografta goruldugu uzere artik yogun bakimda kendisi. Kucuk kasasindan dolayi hava sirkulasyonu olmadigindan surekli isinip iptal oluyordu. Onun icin once cabriolet haline getirdim. Baktim kesmedi ic organlarini cikardim. Hala sogutma problemi olunca fani dayadim kendine geldi. Gidip yenisini almak da var ama artik tonlarca GB muzik indirmis, universite odevlerimdeki copy-paste hullesine alet olmus traktoru elden cikarmaya elim gitmedi. Futbloglari da onla kesfettim, kendi blogumu da onunla yazacagim. Vefa Chicago’da bir semt nitekim.
Deliredur guzel insan (bknz video dk. 3:35, kapalidan canli seyrettim), bacagin kopana kadar ilk 11’imde her zaman yerin var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder