Everton - Manchester United: 0-0 (4-2 Penaltilarla)

Moyes’in ogrencilerini yine bir sekilde hayatta kalmayi basardilar. Everton, FA Cup’ta Liverpool, Aston Villa, ve Middlesbrough’dan sonra bir diger Premier League temsilcisi, lig lideri Manchester United’i da eleyerek Wembley’deki finalde oynamaya hak kazandi.

Yer: Wembley
Tarih: 19 Nisan 2009
Everton: Howard, Hibbert, Jagielka, Lescott, Baines, Neville, Cahill, Osman, Pienaar, Fellaini (102’ Vaughan), Saha (70’ Rodwell)
Manchester United: Foster, Rafael, Vidic, Ferdinand, Fabio (64’ Evra), Anderson, Gibson, Park (67’ Scholes), Wellbeck, Macheda (91’ Berbatov), Tevez

Alex Ferguson beklendigi gibi hafta arasinda Sampiyonlar Liginde Porto’yu eleyen kadrosunun neredeyse tamamini degistirerek basladi. League Cup’taki performanslariyla Iskoc’un gozune girmeyi basaran Foster, Gibson, ve Wellbeck ligin son haftalardaki surpriz kurtaricisi Macheda ile birlikte forma buldular. Bu isimlerin yaninda Brezilya’li ikizler Rafael ile Fabio ve hafta arasinda cok iyi bir performans sergilemis olan Anderson da rotasyon sayesinde Wembley’de sahadaydi. Hafta arasini mac oynamadan geciren Everton ise uzun sureli sakatliklar Arteta ile Yakubu ve kupada oynayamayan Jo haricinde ideale yakin kadrosuyla sahadaydi. Mac oncesi saglik testini gecmeyi basaran Saha da forma giyiyor ve Everton’dan 4-6-0 gorme umutlari suya dusuyordu. Fransiz’in arkasinda destekleyici gorevinde artik bu rolde gormeye alistigimiz Fellaini, onun ardinda da Cahill’in Arteta’nin yerine oyunkurucu olarak oynadigi bir dortlu vardi.

Mac 60. dakikaya kadar son derece kapali ve kisir oynandi. Manchester daha cok topa sahip olan ekipken Everton uzun toplarla Fellaini’yi bulmayi amacliyordu. Ortasahadaki sikisik oyun sebebiyle beklerini oyuna sokamayan Everton’in bundan baska da bir sansi yoktu acikcasi. Bu konuda Moyes’in ekibine yapilabilecek belki de tek elestiri bu uzun toplarin Fellaini’ye oynanis bicimiydi. Saha’ya cok yakin, biraz da bu yuzden stoperlerin kucaginda oynayan Fellaini bu toplari almak icin Ferdinand ve Vidic ile mucadele etmek zorunda kaldi mac boyunca. Daha onceki maclarda gordugumuz gibi biraz daha geride, Everton ortasahasina daha yakin oynasa idi kendisine atilan bu uzun toplarda rakibi Gibson ya da Anderson olacakti. Bu da ya daha cok top kazanmasini saglyacak ya da United stoperlerini ileri cekip boylece rakip savunmanin dengesini bozacakti.


Fellaini demisken, konuyla da ilgili oldugu icin devam edeyim. Baya bir zamandir bu dev Belcikali’yi dikkatle seyrediyorum. Moyes’in 15M Paund’luk transferi cogu kisi tarafindan pahali bulunmus, Fellaini de sezonun baslarinda bu sebeple elestiri oklarinin hedefi olmustu. Ancak sezon ilerledikce uyum sorununu atlatan Fas asilli oyuncu her gecen gun daha iyi bir performans sergiliyor ve bugun Everton’in oyun planinin cok onemli bir parcasi haline gelmis durumda. Hakikaten hava toplarinda bu kadar etkili bir oyuncu cok uzun zamandir gormemistim. Bugun Ferdinand ve Vidic gibi bu alanda parmakla gosterilen iki isim ile mucadele etmesine ragmen tam 7 hava topu indirdi ki bu hic de fena bir rakam degildir. 1.95’lik boyunun ve kuvvetli fiziginin bunda cok buyuk rolu var tabii. Kaldi ki zamanlama yeteneginin gelisime cok acik oldugunu da soylemek yanlis olmaz. Onun sansina bu konuda kendisine cok yardimci olabilecek bir teknik adam ve oyuncu kadrosu var etrafinda. Ozellikle hava topu zamanlamasinda dunyanin sayili isimlerinden bir tanesi olan Cahill’den cok sey ogrenebilir. Ayrica iki ayagi da duzgun ve iyi bir oyun gorusune sahip. Oyunundaki baslica ariza cok sik faul yapiyor olmasi ve bu yuzden cok sari kart gormesi – ben 8 faul saydim bugun onun adina ki bunlarin 7.’sinde hakem Mike Reilly’den sari karti gordu. Tabii ki eksikleri var ancak 22 yasinda oldugunu ve bireysel gelisimi icin mukemmel bir ortamda calistigini dusununce bu eksikleri gidermemesi icin hicbir sebep gormuyorum. Sadece tecrube acigini kapatsa dahi cok iyi bir oyuncu olacaktir.

Maca donelim. Yukarida da soyledigim gibi macin ilk 60 dakikasinda buyuk olcude Everton’in oyun tarzi sonucunda kisir bir oyun oldu. Ancak 60’tan sonra Hibbert ve Baines’in biraz daha serbest kalip ileri bindirmelerini arttirmasi sayesinde oyun acildi. Everton kabugundan cikinca Manchester da macin basindan beri aradigi bosluklari bulmaya basladi. Bunda Evra ve Scholes’un oyuna girmesinin de payi buyuktu. Ozellikle sol kanatta Wellbeck skora etki edemese de yetenegi ve temposu sayesinde Everton’u cok zorladi. 68’de hak ettigi bir penaltinin hakem tarafindan gorulmedigini de belirteyim. Ligin son haftalardaki guzel hikayelerinden bir tanesi olan Macheda da ilk 11’de basladigi ilk macta gayet umut verici bir goruntu cizdi. Gol formunu surdurememis olsa da sikisan oyunda ortasahaya kadar gelip Manchester’in hucumdaki beyni olarak gorev yapti ki bu 17 yasindaki bir oyuncu icin gercekten buyuk bir basari bence.

70’te Moyes oyuna disaridan ilk hamlesini yapti ve yorulan Saha yerine Ingiltere U19 Milli Takim kaptani 1991 dogumlu Jack Rodwell’i oyuna aldi. Rodwell’in girisiyle Cahill ileri uca Fellaini’nin yanina gecti ve Everton bu sezon sikca uygulamak durumunda kaldigi 4-6-0’a dondu. Cahill’in de ileride oynamasiyla uzun toplara iyice agirlik veren Everton macin uzatmalara gitmesini ister gibiydi.

Normal surenin son 15 dakikasi United kontrolunde gectiyse de gol olmayinca mac uzatmaya gitti. Uzatmalara Berbatov ile baslayan Manchester butun mac oldugu gibi yine topa daha cok sahip olsa da net bir pozisyon yakalayamadi. Everton ise ikinci oyuncu degisikligini yapti ve yorulan Fellaini’nin yerine 1988 dogumlu Premier League’deki ilk golunu 16 yasindayken atan, ancak o tarihten sonra hep sakatliklarla bogusmak zorunda kalmis olan James Vaughan’i oyuna surdu. Genc oyuncunun oyuna girisiyle Everton daha hareketli gozuken taraf oldu ve yine bu oyuncunun ayagindan net bir pozisyondan da yararlanamadi ve 120 dakika golsuz esitlikle sona erdi.


Penaltilarda favorim benzer daha 1 ay once benzer bir kadroyla League Cup’ta Tottenham’i penaltilarla yenerek kupaya uzanmis olan Manchester United’di. Ancak Maviler sogukkanliligini korumayi basardi ve eski Manchester’li Howard’in iki kurtarisiyla maci kazanan taraf oldu.


Everton’a geldigi gunden beri takimi yavas ama kararli adimlarla ileri tasiyan David Moyes icin sevinmemek elde degil. Finale kadar Liverpool, Aston Villa ve Manchester United’i elemis olan Everton 14 yil sonra ilk kupasina artik sadece bir mac uzaklikta.


Everton – Manchester United: 0-0 (4-2 penaltilarla)

Not 1: Berbatov’un gectigimiz yil Sampiyonlar Ligi finalinde Anelka’dan izledigimiz penaltidan bu yana gordugum en ruhsuz penaltiyi attigini da belirtmem lazim. Bunu firsat bilerek blog’un diger ortagi, Berbatov TR Fan Club’in onursal baskani Sampi’ye selamlarimi iletiyorum. Kendisinin Berbatov’a dizdigi methiyelere buradan ulasabilirsiniz.
Not 2: DVR'in gozunu seveyim.