Ibrahim Uzulmez Besiktas'tir

Ibrahim Uzulmez Besiktas'tir. Benim icin oyledir. Caliskandir, emekcidir, bizdendir, candir. Dunyanin en yetenekli futbolcusu degildir tabi ki, ama yapabileceginin en fazlasini her antrenmanda, her macta sahaya koymus, formasinin hakkini vermek icin elinden geleni her zaman yapmistir.

Ibrahim Besiktasli'dir. Oyle taraftara hos gozukmek icin atip tutanlardan, rakibe saldiranlardan da degildir hani. Ibrahim'e kaybettigi abisinden vasiyettir Besiktas'i sampiyon yapmak.

Ibrahim "Futbolcu olmasaydim, herhalde garson olurdum" diyecek kadar mutevazi, kazandigi ilk parayla kardeslerine kamyon alacak kadar da halktandir. Porsche'lerle sahil yolunda, Bagdat caddesinde hic caka satmamistir. aile babasidir. Parasini akilli harcamistir, Izmit vergi rekortmenidir.

Bunlarin yaninda Overmars'tan daha iyi oldugunu soyleyecek kadar da delidir ara sira Ibrahim. Ama candandir, ici disi birdir. Bugune kadar ne bir kisiyi kasten sakatlamis, ne takimdan birinin altini oymaya calismistir.

Ibrahim, senede 3 sag acik eskiten Besiktas'ta 9 sezon tek basina sol kanadi idare etmistir. Elmacik kemigi kirikken maske takip oynamistir, hayatinin sonuna kadar facayi bozma tehlikesine aldirmadan. Gun olmus, orta yapamadigi icin tribunden kufur de yemistir, ama hep kulaklarini kapatmis, basini onune egmis, esine az rastlanir bir pasif direnisle kendini taraftara kabul ettirmistir. Her sezon yerine yeni bir transfer yapilmis ama hicbiri Ibrahim'in formasini sirtindan alamamistir. Bugune kadar gordugum hayatta kalma icgudusu en yuksek insanlardan biridir. Bu yuzden de Scala'nin, Daum'un, Lucescu'nun, Del Bosque'nin, Riza Calimbay'in, Tigana'nin, Ertugrul Saglam'in, Mustafa Denizli'nin ortak noktasidir zaten.

Ibrahim boyle kaptan olmustur Besiktas'a, bir gecede degil. Ama bir gecede - tek hatasiyla, belki de ilk hatasiyla - kaptanligi elinden alinmistir. Disariya hos gozukmek adina, yonetimin, teknik direktorun, menajerin yetersizliklerinin ustunu ortmek adina kadro disi birakilmis, aslanlarin onune atilmistir. Ama Besiktas'li Ibrahim olarak kalabilmek ugruna tepki gostermemis, kimsenin hakkinda tek bir olumsuz sey soylememis, hatasi icin ozur dilemis, her zamanki gibi basini onune egip calismaya devam etmistir. Sonra da formasini geri almis, iyi de top oynamistir - her zaman oldugu gibi.

Bu yuzden Mustafa Denizli'nin dun yaptigi jest cok ama cok onemlidir. Kaptan Ibrahim'e hakkini teslim etmek, onun gonlunu almak, onun buruklugunu ortadan kaldirmak adina cok degerlidir. Ve Ibrahim bunu sonuna kadar hak etmistir, "Utancimdan aglayamadim" diyorsa da dogrudur.

Bir de bunun bize yasattiklari, hissettirdikleri var... Denizli'nin kaptanlik bandini Ibrahim'e taktigini gorunce babami aramak icin telefona elimi attim. Ancak o daha erken davranmis, beni coktan aramisti bile. Actim telefonu, benimki gibi onun da sesi titriyordu. Cok birsey konusamadik, sadece o an beraber olmamiz gerekiyordu. Cunku cok uzun zaman sonra - belki de mevcut yonetim goreve geldiginden beri ilk kez - sahada ozledigimiz Besiktas'i gormus, Besiktasli oldugumuz icin gurur duymustuk. O yuzden sampiyonluk kupasindan once bunun icin - bize Besiktas'i geri getirdigi icin - ayri bir tesekkur borcumuz var Mustafa Denizli'ye. Onemli olan da bu zaten, yoksa bu sene sampiyon olmusuz, seneye olamamisiz, gercekten cok dert degil.